Tweede Pinksterdag, een mooie dag voor een wandeling door de duinen. We besloten een wandeling te maken bij Egmond aan Zee. Het weer was wat onstabiel maar we hebben het erop gewaagd. Parkeren bij de Nachtegaalpad, officieel is dit Egmond aan de Hoef geloof ik.
De naam zegt het al, de nachtegalen waren flink aan het zingen. Die gaan dus echt 24 uur per dag door. Hoewel bij zonsopgang de zang iets opgetogener is dan zo rond het middaguur. Nog wel een paar pogingen gedaan om deze op de foto te krijgen, maar zonder succes.
We gingen wandelen en niet vogelen, dat is een verschil. Bij vogelen sta je meer stil, nu was het de bedoeling om vooral te lopen. Maar goed, het is toch leuk al die vogels en het schoot niet op. Maar dat was natuurlijk niet erg.
We zagen een witte kwikstaart dit een vliengenvanger na deed. Hij ging steeds zitten en ving de vliegjes in de lucht. We hebben een tijdje staan kijken. Verderop zagen we de oeverzwaluwen die in een duinwand holen hadden gemaakt. Ook scheerden er gierzwaluwen over onze hoofden.
Uiteindelijk kwamen we bij een vogelhut bij het Starreveld. Daar liggen al goede herinneringen omdat ik daar vorig jaar de bijeneter en de hop heb kunnen bewonderen.
Deze keer waren er twee geoorde futen. Ik heb deze nog niet vaak gezien in Nederland dus dat was echt bijzonder.
Het was nog best op afstand, maar goed kunnen zien. Ook leuk dat het er twee waren! Voor de vogelhut zwom nog een dodaars voorbij. Daar was ook een pulletje van. Die was helemaal alleen in het water. Vader en moeder zaten op een best afstand.
Via een flinke omweg zijn we weer naar de auto gelopen. In het duingebied zijn allemaal moestuintjes en zomerhuisjes. Door de regen van het afgelopen half jaar stonden die allemaal onder water. Een triest gezicht. De huisjes nat met een laag van 30-40cm denk ik. Op sommige plaatsen ook minder. Maar toch, alles onder water. Triest voor de mensen die daar een tuintje hebben. Hopelijk zakt het weer voor ze.
Bijna bij de auto zagen we in een nestkast een torenvalk zitten. Op haar gemak zat ze voor zich uit te kijken. Een vrouwtjes torenvalk heeft een bruine kop en een mannetje een grijze kop trouwens.
Wat geen vogelrondje moest worden werd het toch, maar dat was geen enkel probleem volgens mij 😀.